無執 林鈺堂 簡繁轉換 - 繁體
一切經驗遷變流逝，本來無從執取；而所有意念、情緒之執取只根源於執取者之取捨。由於世間的種種執著，眾生被貪、嗔、癡、慢、疑所驅使，而在六道裡沉淪苦海。 佛法為救渡眾生脫離輪迴之諸苦，教示本來無可執取，因此莫「因迷生執」，而要「無執」。但是，各個有情是否願意捨何執、願意捨到何種程度，都是各個自主的。佛法只能教示應當捨執的道理，以及修行的方法，來幫助有心徹底去執的眾生。 佛法裡所有的教示都是對應根機而設立的權宜方便——目的只在助人去執，而不是要人執之不放。因此，有說教的佛法，也有離於言說的佛法，但沒有「著法執」的行徑。並且在《金剛經》裡也明白寫出：「汝等比丘，知我說法，如筏喻者；法尚應捨，何況非法。」 弘法者只能平等開示適合根機的佛理及修法，而無從要求一一有情在「無執」上要如何修行。若是有此等講求，便成了「著法執」，並且可能陷入爭執。因此，投入修行者，最好常常自省，是否有執取，是否該放下。在開悟的心路上，一步一步的進展都要靠當人自覺自願。
二○二○年六月九日
Free from Grasping Yutang Lin
All in our experiences are evolving and fleeting, and thus, they are by nature beyond any means of grasping; while grasping to any and all ideas, thoughts, and emotions is rooted only in the grasping one′s choosing. Due to all sorts of worldly grasping, sentient beings are driven by greed, anger, ignorance, arrogance, and doubt, and consequently, sunk in the ocean of suffering of transmigration in the six realms. In order to rescue sentient beings from all sorts of suffering in transmigration, Dharma teaches that, originally there is nothing to grasp onto, and hence, do not ″develop grasping out of delusion″, and instead, remain ″free from grasping″. However, whether each sentient being is willing to renounce which grasping or not, and willing to renounce it to which extent or not, are all up to each one′s own choosing. Dharma can only expound on reasons for renouncing grasping, and on practices which could help achieve such renunciation, to help beings who are determined to thoroughly let go of all grasping. All teachings in Dharma are heuristic contrivances corresponding to the abilities of their recipients—aiming only to help beings renounce grasping but not for beings to grasp on the teachings instead. Hence, there are Dharma in words and theories, and there are also Dharma without words and concepts, but there is no practice path of ″grasping to Dharma″. Furthermore, in the ″Diamond Sutra″ it is clearly written: ″All of you monks know that the teachings I expounded are liken to rafts. Even teachings should eventually be renounced, not to mention things that are not teachings.″ A Dharma teacher can only, free from preferences, expound suitable teachings on theories or practices to recipients but should not demand each being to practice, in certain way or to what extent, in renouncing grasping. In case such demands were made, it would become ″grasping to Dharma″, and then it could deteriorate into a state of fighting over grasping. Hence, a devoted Dharma practitioner had better reflect constantly on oneself to see if there is grasping, and if the grasping should be renounced. On the spiritual path of reaching enlightenment, step by step, the advancement relies on one′s own awareness and willingness.
Written in Chinese and translated into English on June 9, 2020
Wolni od chwytania Yutang Lin Wszystkie doświadczenia ewoluują i są przelotne, będąc z natury poza wszelkim pojmowaniem; natomiast lgnięcie do idei, myśli i emocji jest zakorzenione w chwytaniu się wyboru. Z powodu wszelkiego rodzaju światowego pojmowania istoty kierowane są chciwością, złością, ignorancją, arogancją i wątpliwościami; w konsekwencji toną w oceanie cierpienia transmigracji w sześciu światach. Aby uratować istoty od rozmaitych cierpień tej wędrówki, Dharma naucza, że pierwotnie nie ma nic czego mogłyby się uchwycić, a zatem nie ″ rozwijają się w złudzeniu ″ i zamiast tego pozostają ″ wolne od chwytania ″. Jednak to, czy dana istota jest gotowa wyrzec się tego, co chwyta, czy też nie, oraz w jakim zakresie, jest kwestią jej wyboru. W celu dopomożenia istotom, które zdecydowały się porzucić wszelkie chwytanie Dharma może tylko wyjaśniać powody dla rezygnacji z chwytania oraz przekazywać praktyki, które ułatwiają osiągnięcie wyrzeczenia. Cała Dharma, to heurystyka [tj naprowadzanie na samodzielne myślenie i odkrywanie] – te nauki odpowiadają zdolnościom istot i mają im jedynie pomóc w rezygnacji z chwytania, a nie – stać się zamiennym obiektem do chwytania. Dharma istnieje w słowach i teoriach; jest również Dharma bez słów i pojęć, nie ma jednak ścieżki praktyki „chwytania się Dharmy”. Ponadto, w Sutrze Diamentowej jest wyraźnie napisane: Wszyscy z was, mnisi, wiedzą, że moje nauki są podobne do tratw. Nawet nauki powinny ostatecznie zostać porzucone, nie mówiąc już o rzeczach, które nie są naukami. Będąc wolnym od preferencji, nauczyciel Dharmy może tylko objaśniać odpowiednie nauki: teorię lub praktykę, ale nie powinien od nikogo wymagać praktykowania porzucenia chwytania w określony sposób czy w określonym zakresie. Gdyby postawił takie wymogi, stałoby się to „chwytaniem Dharmy”, a następnie mogłoby przejść w stan “walki o chwytanie”. Dlatego oddany praktykujący powinien nieustannie zastanawiać się nad sobą - sprawdzać, czy istnieje chwytanie i czy należy je porzucić. Na duchowej ścieżce oświecenia postęp opiera się, krok po kroku, na samo świadomości, chęciach i gotowości. Napisane po chińsku i przetłumaczone na angielski 9 czerwca 2020
[Home][Back to list] |